Lunes, Hulyo 1, 2019

Ribbon (Short Story)


Noong bata pa si Dumbo, palagi siyang tinatalakan  ng nanay niya. Bakit raw puro ribbon ang natatanggap niya tuwing recognition, samantalang ang kapitbahay nilang si Nerdie, palaging medalya ang inuuwi. Taon-taon iyon, hanggang sa, magtanim na ng galit si Dumbo sa ribbons---hindi sa nanay niya. Sinisisi niya ang mga ito kung bakit hindi siya mahal ng nanay niya at palagi siyang pinagagalitan. Isang araw, nang maabutang wala sa bahay ang nanay niya, pinagsusunog niya ang lahat ng ribbons na natanggap niya habang sumisigaw ng, “Matitikman ninyo ang ganti ng isang api!” sa tarangkahan nila habang nakaluhod humahampas-hampas pa sa lupa.

Labing-limang taon ang nakalipas, mayroon nang pamilya si Dumbo. May maganda siyang asawa at matalinong anak na hindi nagmana sa kaniya---si Junjun. Subalit sa kabila niyon, hindi pa rin nawala ang galit niya sa mga ribbon. Labis pa rin ang poot na nararamdaman niya sa tuwing makakakita siya niyon. Isang gabi, umuwing beastmode si Dumbo. Umuusok ang bunbunan niya sa galit. Hindi na sana siya papansinin ng asawa dahil nanonood ito ng paborito nitong teleserye, ang kaso’y dabog siya nang dabog. Yumayanig ang bahay pati na rin ang antenna ng TV at hindi ito makapanood nang maayos. Kaya naman, alang-alang sa paborito nitong teleserye, sinubukan siya nitong pakalmahin.

“Bakit ba, hon?” tanong nito sa kaniya. “Ano bang nangyari at galit na galit ka?”
“Nakakita ako ng ribbon,” sambakol pa rin ang mukha na tugon niya rito. “Ugh… tangina!”
“Diyos ko naman, Dumbo! Puwede ba, kalimutan mo na ang galit mo sa mga ribbon. Maawa ka!” Maawa ka, hindi ako makapanood nang maayos, ang gusto talaga nitong idugtong ngunit sa huli’y napigilan. “Ang tagal-tagal na no’n. May pamilya ka na! Saka, isa pa, matagal nang wala ang nanay mo.”
Sa halip na  maliwanagan ay lalong na-beastmode si Dumbo. Sinapak niya ang poste sa tabi. Nagtatalon siya na parang palaka pagkatapos. Tangina, masakit pala. Bakit niya ginawa `yon?
“Dumbo, kalma!” sigaw nang misis niya na takot na takot maalog uli ang antenna ng TV dahil kaabang-kaabang ang susunod na eksena sa pinapanood nito. “Kumalma ka, parang awa mo na!”
“Tangina, pa’no ko kakalma, Susan!?” sabi niya rito na kulang na lang ay mag-walling para mas intense. “`Yung ribbon… nakita ko… NAKATALI SA ULO NI JUNJUN.”


Walang komento:

Mag-post ng isang Komento